راهنمای انتخاب شیلنگ مکش آتش نشانی برای متخصصان

یک حادثه آتش‌سوزی اخیر تقریباً به یک فاجعه تبدیل شد، زمانی که آتش‌نشانان به دلیل نقص در تجهیزات مکش، در تامین آب تاخیر داشتند، که بر اهمیت حیاتی تجهیزات آتش‌نشانی مناسب، به ویژه شیلنگ‌های مکش، تاکید می‌کند.

در مواقع اضطراری آتش‌سوزی، هر ثانیه مهم است. توانایی کامیون‌های آتش‌نشانی برای برداشت سریع آب از منابع موجود، مستقیماً بر اثربخشی اطفای حریق و ایمنی عمومی تأثیر می‌گذارد. شیلنگ‌های مکش به عنوان پیوند حیاتی بین موتورهای آتش‌نشانی و منابع آب غیرفشاری عمل می‌کنند و به عنوان خط حیاتی عمل می‌کنند که تامین مداوم آب را تضمین می‌کند.

شیلنگ‌های مکش با شیلنگ‌های آتش‌نشانی معمولی تفاوت قابل توجهی دارند. در حالی که شیلنگ‌های استاندارد آب تحت فشار را منتقل می‌کنند، شیلنگ‌های مکش در کشیدن آب از مخازن، حوضچه‌ها، رودخانه‌ها و سایر منابع غیرفشاری تخصص دارند. طراحی آن‌ها، مقاومت در برابر فشار خلاء و همچنین دوام در برابر سایش و دمای بالا را در اولویت قرار می‌دهد تا در شرایط سخت آتش‌سوزی مقاومت کنند.

• منابع آب ایستا: کاربرد اصلی شامل کامیون‌های آتش‌نشانی است که از اصول خلاء برای کشیدن آب از مخازن، تانک‌ها یا منابع طبیعی آب استفاده می‌کنند. این امر در موقعیت‌های آتش‌نشانی شهری و مرتعی به یک اندازه ارزشمند است.
• اتصالات شیر آتش‌نشانی (مکش سخت): در پیکربندی‌های خاص، شیلنگ‌های مکش سخت می‌توانند موتورهای آتش‌نشانی و شیرهای آتش‌نشانی را به هم متصل کنند، اگرچه این امر به موقعیت‌یابی دقیق خودرو و معمولاً چندین پرسنل به دلیل وزن قابل توجه شیلنگ‌ها نیاز دارد.
• عملیات تانکرهای آب: هنگامی که به درستی مطابقت داده شوند، شیلنگ‌های مکش سخت می‌توانند محدوده تخلیه تانکرهای آب را افزایش دهند و آب را به مخازن موقت منتقل کنند تا سایر دستگاه‌های آتش‌نشانی به آن دسترسی داشته باشند. این سیستم ثقلی از یکپارچگی ساختاری شیلنگ‌ها بهره می‌برد.
• شیرهای آتش‌نشانی با جریان کم: شیلنگ‌های مکش سخت، راندمان جمع‌آوری آب را از شیرهای آتش‌نشانی با تامین کافی اما ظرفیت جریان محدود افزایش می‌دهند.

• ساخت و ساز مکش سخت: معمولاً دارای پوشش بیرونی سیاه مات با تقویت مارپیچی داخلی هستند، این شیلنگ‌ها استحکام خود را تحت فشار 200 psig و شرایط خلاء حفظ می‌کنند و از فروپاشی در طول عملیات برداشت جلوگیری می‌کنند.
• طراحی انعطاف‌پذیر: این شیلنگ‌ها از مواد مصنوعی شفاف یا نیمه شفاف مانند PVC ساخته شده‌اند و الگوهای موج‌داری را در خود جای داده‌اند که انعطاف‌پذیری محدودی را فراهم می‌کنند و در عین حال در برابر نیروهای مکش مقاومت می‌کنند.
• واشرهای تخصصی: بر خلاف شیلنگ‌های آتش‌نشانی استاندارد که بر جلوگیری از نشت آب تمرکز دارند، اتصالات شیلنگ مکش باید مهر و موم‌های هوابندی را برای حفظ یکپارچگی خلاء حفظ کنند و از واشرهای مخصوص طراحی شده استفاده کنند.
• سیستم‌های اتصال: شیلنگ‌های مکش سخت با قطر بزرگتر (4+ اینچ) معمولاً از اتصالات برنجی استاندارد ملی استفاده می‌کنند، در حالی که نسخه‌های انعطاف‌پذیر اغلب از کوپلینگ‌های Storz بدون جنسیت استفاده می‌کنند. شیلنگ‌های با قطر کوچکتر (3 اینچ یا کمتر) عموماً دارای اتصالات رزوه ای هستند.

طول استاندارد شیلنگ‌های مکش به دلیل محدودیت‌های راندمان خلاء، حداکثر 10 فوت (در مقابل 50-100 فوت برای خطوط حمله) است. پمپ‌های دستگاه‌های آتش‌نشانی خلاء محدودی تولید می‌کنند و باعث می‌شود که بالابرهای آب بیش از 3 متر (9.8 فوت) غیرعملی باشد. علاوه بر این، هر نقطه اتصال نشان‌دهنده یک منبع بالقوه نشت خلاء است که پیکربندی‌های گسترده خط شیلنگ را دلسرد می‌کند.

این شیلنگ‌ها منحصراً برای برداشت آب استفاده می‌شوند - ساختار هوابند آن‌ها آن‌ها را برای جریان‌های آتش‌نشانی تحت فشار نامناسب می‌کند. پروتکل‌های آزمایش بر این اساس بر مقاومت در برابر فروپاشی خلاء متمرکز هستند تا ظرفیت فشار.

شیلنگ‌های مکش سخت، قبل از دستگاه‌های آتش‌نشانی موتوری وجود داشتند، نسخه‌های اولیه ("شیلنگ مکش مارپیچی") در اوایل سال 1888 ظاهر شدند. دپارتمان‌های آتش‌نشانی مدرن به طور فزاینده‌ای شیلنگ‌های مکش انعطاف‌پذیر را به دلیل مزایای جابجایی آن‌ها ترجیح می‌دهند، به ویژه با افزایش منابع آب تحت فشار.

شیلنگ‌های مکش از 2 تا 6 اینچ (5.1-15.2 سانتی‌متر) قطر دارند. موتورهای آتش‌نشانی با اندازه کامل معمولاً شیلنگ‌های با قطر بزرگ را حمل می‌کنند، در حالی که واحدهای مرتعی اغلب نسخه‌های 2-2.5 اینچی کوچکتر را مستقر می‌کنند. NFPA 1901 حکم می‌کند که شیلنگ‌های مکش دستگاه آتش‌نشانی با ظرفیت پمپ خودرو مطابقت داشته باشند - به عنوان مثال، یک پمپ 1000 gpm به حداقل ظرفیت مکش 5 اینچی نیاز دارد.

استانداردهای بریتانیا دارای قطرهای متریک (7، 9، 12.5، 15 سانتی‌متر) با انواع اتصالات مختلف هستند. دفترچه‌های راهنمای خدمات آتش‌نشانی جداول نرخ جریان را ارائه می‌دهند که افت اصطکاک در سراسر شیلنگ‌ها، صافی‌ها و سیستم‌های پمپاژ را در نظر می‌گیرند تا انتخاب تجهیزات مناسب را تسهیل کنند.

هنگام برداشت از منابع آب باز، آتش‌نشانان معمولاً صافی‌ها را به انتهای شیلنگ دورتر از پمپ متصل می‌کنند تا از ورود زباله‌ها جلوگیری شود. دستگاه‌های شناوری مناسب باید موقعیت صافی را حفظ کنند - در حالت ایده‌آل 2 فوت (0.61 متر) زیر سطح و بالای کف برای جلوگیری از ورود رسوب و هوا.

دستورالعمل‌های بریتانیا توصیه می‌کنند:

• استفاده از خطوط پشتیبانی برای جلوگیری از استرس جانبی بر روی اتصالات
• غوطه‌ور کردن صافی‌ها حداقل سه قطر زیر سطح
• استفاده از بالشتک محافظ هنگام عبور شیلنگ‌ها از موانع

متخصصان خدمات آتش‌نشانی تاکید می‌کنند که عملکرد شیلنگ مکش مستقیماً بر اثربخشی پاسخ اضطراری تأثیر می‌گذارد. انتخاب، نگهداری و استقرار مناسب برای موفقیت عملیاتی در طول عملیات تامین آب حیاتی است.

• بازرسی‌های منظم برای ترک، سایش یا تخریب
• تمیز کردن کامل پس از استفاده برای حذف آلاینده‌ها
• ذخیره‌سازی مناسب در محیط‌های خنک و خشک دور از نور خورشید
• تعویض به موقع قطعات آسیب‌دیده یا فرسوده

• اعتبار و شهرت سازنده
• انطباق با NFPA یا سایر استانداردهای مربوطه
• پارامترهای عملیاتی (قطر، طول، مواد، رتبه‌بندی فشار)
• سناریوهای کاربردی مورد نظر

پیشرفت‌های تکنولوژیکی همچنان در حال بهبود طراحی شیلنگ مکش است، با مدل‌های نوظهور که دوام بیشتر، وزن کمتر و ویژگی‌های جریان بهبود یافته را ارائه می‌دهند. ادغام سیستم‌های نظارت هوشمند ممکن است عملکرد را در سال‌های آینده بیشتر بهینه کند.